Το "αχ..." Στέλλα Βρακά

 

Τα απολεσθέντα είναι ωραία.
Ίσως γιατί είναι απολεσθέντα
και μόνο.

Ορισμένα γεγονότα καταφέρνουν
να σταματήσουν τον χρόνο
και ν' αφήσουν
Κυριακές, Δευτέρες
Γεννάρηδες Ιούληδες
να περνούν ξυστά
άνευ αιτίας και σημασίας.

Χρονιές παρούσες
τύποις.
Μα ξεκάθαρα
γενναιόδωρα απούσες.

Κάθε πόνος μοναδικός
κάθε φόβος ακριβός
κάθε δάκρυ αποδεικτικό στοιχείο
της αχρωμάτιστης απόγνωσης
της βεβαιωμένης ερημίας
του "αχ" γι' αυτό το τόσο λίγο
που απήλθε οριστικά.

Μα πιότερο γι' αυτό το "αχ"
του πιό πολύ
πού
δεν εστάθει.

~στέλλα βρακά~